کنترل خوردگی در قایق های پرنده

اهمیت بحث خوردگی در قایق های پرنده از شناورها و هواپیماها بیشتر است. در شناورها با انتخاب آلیاژهای دریائی آلومینیوم، که مهمترین راهکار در کاهش مشکلات خوردگی است، تا حدود زیادی می توان مشکلات خوردگی آن ها را مرتفع کرد، از طرف دیگر هواپیماها نیز به دلیل محیط عملیاتی ایمن تر نسبت به آب دریا، از نظر خوردگی مشکلات کمتری دارند. در قایق های پرنده به دلیل شرائط پروازی خاص، مشکلات خوردگی در آنها بسیار شدیدتر است. در این نوع وسیله، به دلیل محدودیت های طراحی امکان استفاده از آلیاژهای دریائی آلومینیوم وجود ندارد و همانند هواپیماها مجبور به استفاده از آلیاژهای استحکام بالای آلومینیوم از جمله 2024 و 7075 هستیم. از طرفی این گروه از آلیاژها از نظر مقاومت به خوردگی به شدت ضعیف بوده و مستعد انواع خوردگی ها از جمله حفره دار شدن و شیاری می باشند. برای کاهش مشکلات خوردگی قایق های پرنده باید دستورالعمل های خاصی را در فاز طراحی و ساخت و فاز سرویس و نگهداری اعمال کرد. در این مقاله با تعیین فاکتورهای موثر بر کاهش خوردگی از جمله، انتخاب مواد، انتخاب پوشش، استفاده از ممانعت کننده، به کار بردن آب بنده ها، اعمال نکات طراحی، پایش خوردگی و تمیز کاری وسیله، برنامه ای جامع جهت کاهش خوردگی قایق های پرنده تعیین شده است.